- Healthcare
ေဆာင္း၏နံ နက္ခင္းက ေအးျမစျပဳ လာၿပီ။ အေအး ႀကိဳက္ေသာ ေဒါက္တာ ဇင္ အတြက္ သက္ေတာင္႕ သက္သာ ရွိေသာ ရာသီ ဥတု အေန အထားျဖစ္ေနပါသည္။ နံ နက္ေစာေစာေရာက္လာေသာ ေခြးက အယ္လ္ေဇးရွင္းေခြး ထီးႀကီး တစ္ေကာင္။
"ေဒါက္တာ႕ကို မ႐ိုေသစကားေျပာရ ဦးမယ္။ သူ့ရဲ႔ ေရႊဥႀကီးႏွစ္ခုစလံုးေရာင္ ေနတယ္။ အနာလည္းျဖစ္ေနတယ္"
"အနာကိုၾကည္႕ရေအာင္ အၿမီးကိုင္ ထားပါလား"
အယ္လ္ေဇးရွင္းေခြးႀကီးရမ္ဘိုက ဇင္႕ စကားကိုနားလည္သည္႕အလားေဆးခန္း ၾကမ္းျပင္မွာထိုင္ခ်လိုက္ပါသည္။ သူ့သခင္ က အၿမီးကိုင္ရန္လက္ရြယ္႐ံုသာရွိေသး သည္။ သူက အၿမီးတုတ္တုတ္ အေမြး ဖြားဖြားႀကီးကို ေပါင္ႏွစ္ခုၾကားမွာ ညႇပ္ ကာ အနာကိုဖြက္ထားေလသည္။
"ရမ္ဘိုက အရမ္းလည္တာေဒါက္ တာေရ။ ကြ်န္ေတာ္သူ့ကိုစားပြဲေပၚတင္ ေပးပါ႕မယ္။ ဒါမွ ေဒါက္တာၾကည္႕လို့ရမွာ"
ရမ္ဘိုစားပြဲေပၚေရာက္မွ သူ့အၿမီး ကို လက္အိတ္စြပ္ထားေသာ လက္ႏွင္႕ ကိုင္၍ ေျမႇာက္ၾကည္႕ၿပီးအနာကို စစ္ေဆးရေလ သည္။ သူ့အၿမီးမွာ အနာမွထြက္လာ ေသာ သားနံရည္ႏွင္႕ေသးနံ့တို့ေရာၿပီး နံေစာ္ေန သည္။ သူ၏ ဥႀကီးႏွစ္ခုလံုးမွာ အေရ ျပားယားနာရွိေနၿပီး အသားနီလန္ေန သည္။
"သူ့ကိုေဆးထိုးေပးလိုက္မယ္။ လိမ္း ေဆးေတြလည္းလိမ္းေပးရမယ္။ အၿမီးကို ခဏကိုင္ထားေနာ္"
ေဒါက္တာဇင္သည္ ရမ္ဘို၏ ေပါင္ ထဲသို့ ေဆးထိုးရန္ ေခါင္းငံု့လိုက္စဥ္ ပိုင္ ရွင္ကိုင္ထားေသာ အၿမီးက လက္ထဲမွ လြတ္ထြက္ၿပီး ဇင္႕ဦးေခါင္းကို အၿမီးႏွင္႕ ႐ိုက္လိုက္သလိုျဖစ္သြားသည္။
"ဟယ္ ေဒါက္တာ႕ကိုအားနာလိုက္ တာ"
ေဒါက္တာဇင္သည္ လက္ေဆးေျြက ကန္သို့ ကပ်ာကယာေျပးကာ မ်က္ႏွာ သစ္ပစ္လိုက္သည္။ ရမ္ဘို၏ အၿမီးက ဇင္႕နဖူးစပ္ကို ထိသြားသည္ဟုထင္ေန သည္။ သူတို့အားလံုးျပန္သြားမွ ဇင္႕ဆံပင္ က အနံ့တစ္ခုရလာသည္။ ထိုအနံ့သည္ ရမ္ဘို၏ အၿမီးကိုကိုင္ၿပီးစစ္ေဆးစဥ္က ရခဲ႕သည္႕ နံေစာ္ေသာအနံ့။ "ေရွာင္ေရ ဆရာမရဲ႔ဆံပင္မွာ အနံ စြဲေနတယ္။ ေခါင္းသြားေလွ်ာ္မွျဖစ္ေတာ႕ မယ္။ သိပ္မၾကာပါဘူး"
"ဟုတ္ကဲ႕ ဆရာမ"
ေဒါက္တာဇင္သည္ ေဆးခန္းႏွင္႕ မလွမ္းမကမ္းရွိျဗဴတီဆလြန္းသို့ခပ္သုတ္ သုတ္ေလွ်က္သြားၿပီးေခါင္းေလွ်ာ္ရပါသည္။ ႏွလံုးေရာဂါသမားမို့ ေရေမႊးနံ့၊ ေပါင္ဒါနံ့၊ ျခင္ေဆးနံ၊ စူးရွေသာပန္းရနံ့မ်ားကိုမခံႏိုင္ သည္႕အျပင္ မီးခိုးနံ့၊ ဓာတ္ဆီနံ့မွ အစျပဳ ၍ ဆိုးရြားေသာအနံ့မ်ားကိုလည္းမခံႏိုင္သ ျဖင္႕ ခ်က္ျခင္းေခါင္းေလွ်ာ္ရျခင္းျဖစ္သည္။ အက်ႌလံုျခည္မ်ားမွ ေပက်ံလ်က္အဝတ္ အစားလဲႏိုင္ရန္ သံုးေလးစံုေဆာင္ထားပါ သည္။ ေျခလက္မ်ားမွ ေပက်ံလွ်င္ေဆး ေၾကာပစ္၍ရႏိုင္ေသာ္လည္း ဦးေခါင္းထက္ က ဆံပင္ကိုေတာ႕ ေလွ်ာ္မွရေတာ႕မည္။ ေဆးခန္းသို့ ဇင္ျပန္ေရာက္လာေတာ႕ အမ်ိဳး သမီးတစ္ဦးေစာင္႕ေနသည္။
"ေရာက္ေနတာၾကာၿပီလားဟင္"
"မၾကာေသးပါဘူး ဆရာမ"
သူက ေဆးကုစားပြဲေပၚသို့ အဖံုးပါ ေသာ ဆြဲျခင္းတစ္ခုတင္လိုက္ၿပီး အဝတ္ ပိုင္းတစ္ခုကိုစားပြဲေပၚခင္းလိုက္ပါသည္။ ထို့ေနာက္ လက္ကိုင္အိတ္ထဲမွ တစ္ခါ သံုးလက္အိတ္ႏွစ္ခုကိုထုတ္ကာ သူ့လက္ ႏွစ္ဖက္မွာစြပ္လိုက္သည္။
"ဆရာမေရ ေၾကာင္က ဝမ္းေတြ ေလွ်ာေနလို့လာျပတာပါ။ အရမ္းအနားနာ ပါတယ္။ အၿမီးေတြမွာလည္းေပေနတယ္။
ေဒါက္တာဇင္ႏွင္႕ေရွာင္ရဲ႔က်ဴသည္ ထိုသတိေပးစကားကိုၾကားလိုက္ရသည္ ႏွင္႕တၿပိဳင္နက္ ခြဲစိတ္ခန္းသံုးဦးထုပ္ ေဆာင္း၍ ဆံပင္ကိုသိမ္းလိုက္သည္။ ေၾကာင္ပိုင္ရွင္ကဲ႕သို့ပင္ တစ္ခါသံုးလက္ အိတ္ကိုယ္စီစြပ္ၿပီး အသင္႕ျပင္ထားရ သည္။ ျခင္းေတာင္းအဖံုးကို ဖြင္႕ၿပီး ေၾကာင္ကိုငံု့ၾကည္႕ေသာအခါ အၿမီးႏွင္႕ ခႏၶာကိုယ္အေနာက္ပိုင္းတြင္ အညစ္အ ေၾကးမ်ားႏွင္႕အလူးလူးအလိမ္းလိမ္းျဖစ္ေန သည္ကိုေတြ႔ရပါသည္။
"ဆရာမတို့ကို အားနာလို့ေရနဲ့ေဆး ၿပီးအဝတ္နဲ့ သုတ္ခဲ႕ေသးတယ္။ အခု ျမင္ ရတာက လမ္းမွာဝမ္းေတြထပ္သြားထား လို့ျဖစ္မယ္။ ၿပီးေတာ႕ သူ့ရဲ႔ အေနာက္က ဘာႀကီးလဲမသိဘူးထြက္ေနလို့"
"ဆရာမ၊ သမီးသူ့ရဲ႔ အၿမီးကိုကိုင္ ထားမယ္"
မၾကာေသးမီက ေခါင္းေလွ်ာ္ထားရ တာ အျဖစ္အပ်က္ကို ျပန္ေတြးကာ ေဒါက္တာဇင္ႏွင္႕ ေရွာင္ရဲ႔က်ဴတို့ႏွစ္ ေယာက္စလံုးအႀကီးအက်ယ္ဟန္ျပင္ထား ၾကသည္။
"ဟင္ေၾကာင္က စအိုကြ်ံနာေတာင္ ျဖစ္ေနပါလား"
"ဘာျဖစ္တာလဲဟင္ ဆရာမ"
"ဝမ္းေလွ်ာလြန္းလို့ စအိုအိမ္ႀကီးကြ်ံ ထြက္လာတာေပါ႕။ ေဆးပညာအေခၚက ေတာ႕ Anal Prolapse လို့ေခၚတယ္"။
"အဲဒါဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ ဆရာမ"
"ေမ႕ေဆးေပးၿပီးျပန္ထည္႕ရမယ္။ ေအာ္ဒါနဲ့ ေၾကာင္ကို အစာေကြ်းထားေသး လား"
"မေကြ်းထားပါဘူး ဆရာမ။ မေန့ ညကတည္းက သူဘာမွမစားႏိုင္ပဲစအိုကို ျပန္လ်က္ေနတယ္"
"ဒါဆိုအဆင္ေျပတာေပါ႕။ ေရွာင္ ေရေအာ္ပေရးရွင္းလုပ္ဖို့ ျပင္ၾကရေအာင္"
စအိုအိမ္ ( Rectum) ၏ ေနာက္ ဆံုးပိုင္းသည္ စအိုဝမွ အျပင္သို့ လံုးဝကြ်ံ ထြက္ေနျခင္းကိုစအိုကြ်ံနာဟုေခၚသည္။ ထြက္ေနေသာ စအိုအမ္သည္ ဆလင္ဒါ ပံု ခပ္လံုးလံုးရွည္ရွည္ျဖစ္ၿပီး နီရဲေရာင္ ရမ္းေနသည္။ အခ်ိဳ့႔ေနရာမ်ားတြင္ ေသြး ထြက္ေသာဒဏ္ရာကိုေတြ႔ရမည္။
စအိုကြ်ံနာသည္ ငယ္ရြယ္ေသာ တိရိစၦာန္မ်ား အထူးသျဖင္႕ သန္ေကာင္ မ်ားစြာစြဲကပ္ေနေသာ တိရစၦာန္မ်ားတြင္ မၾကာခဏေတြ႔ရတတ္သည္။ ထိုတိရစၦာန္ မ်ားတြင္ ပ႐ိုတင္း၊ ဗီတာမင္ႏွင္႕အရည္ ဓာတ္မ်ားေလ်ာ႕က်ေနေလ႕ရွိသည္။ ထိုတိ ရစၦာန္မ်ားသည္ အူေရာင္ျခင္းျဖစ္လာ ေသာေၾကာင္႕ ဝမ္းပ်က္ဝမ္းေလ်ာျခင္း၊ စအို အိမ္ထဲမွာ အရာဝတၳဳတစ္ခုခုပိတ္ဆို့ေန ျခင္း၊ စအိုအိမ္စုတ္ၿပဲျခင္းတို့ေၾကာင္႕ တိရ စၦာန္အမမ်ားသည္ ေမြးဖြားရန္သားအိမ္ ကို ညႇစ္ရာမွ စအိုကြ်ံျခင္းလည္းျဖစ္တတ္ သည္။ အသက္ႀကီးေသာ ေခြးထီးမ်ား သည္ ပေရာ႕စတိတ္ဂလင္းေရာင္ျခင္း ေၾကာင္႕ စအိုကိုညႇစ္ရင္း စအိုကြ်ံတတ္ေပ သည္။
အရြယ္"ေရာက္ေသးေသာ တိရစၦာန္ ငသယ္မ်ားတြင္ပိုမိုေတြ႔ရသည္။
စအိုကြ်ံနာျဖစ္လာေသာအခါ စအို အိမ္သည္ လံုးဝကြ်ံထြက္လာၿပီးဆလင္ဒါ ပံုစံအျဖစ္ စအိုဝမွ ထြက္ေပၚလာသည္။ အေရာင္သည္ နီညိဳေရာင္အျဖစ္ေျပာင္း လဲသြားမည္။ ကြ်ံထြက္ေနေသာအပိုင္းမွာ ပြန္းပဲ႕ေသာအနာမ်ားျဖစ္လာတတ္သည္။
"ေတာ္ပါေသးရဲ႔ ဆရာမရယ္၊ ဟို ရက္ပိုင္းေတြထဲက သူဝမ္းသြားရင္ သန္ ေကာင္ေတြပါေနတယ္။ ေဆးခန္းျပမယ္ ျပမယ္နဲ့ မျပျဖစ္လို့ အခုဒီအေျခအေန ေရာက္သြားရတာ"
ေၾကာင္ပိုင္ရွင္က ေအာ္ပေရးရွင္း လုပ္ၿပီးသြားေသာေၾကာင္ကို ျခင္းေတာင္း ထဲထည္႕ရင္းေျပာရွာပါသည္။ ေဒါက္တာ ဇင္သည္။ ေအာ္ပေရးရွင္းလုပ္ထားေသာ တိရစၦာန္အတြက္မွာၾကားသင္႕သည္မ်ားကို ျပဳၿမဲဝတၳရားအတိုင္းမွာၾကားေနပါသည္။ စအိုကြ်ံနာျဖစ္ေသာေၾကာင္အတြက္ ေကြ်းရမည္႕အစားအစာမ်ားကိုသီးသန့္ ထပ္ေျပာရသည္။ ထိုစဥ္ေဒါက္တာဇင္၏ လက္ကိုင္ဖုန္းက အသံျမည္လာသည္။
"ဟဲလို"
"ေဒါက္တာလား ကြ်န္မ မႏြယ္ပါ"
"ေအာ္ဟုတ္ကဲ႕၊ မႏြယ္ေျပာပါရွင္"
"ေဒါက္တာေရ ကြ်န္မရဲ႔ေၾကာင္ ေတာ႕ ေအာ္ပေရးရွင္းလုပ္ရလိမ္႕မယ္ ထင္ တယ္"
"ဘာမ်ားျဖစ္လို့ပါလိမ္႕"
"လိပ္ေခါင္းျဖစ္ေနလို့ေဒါက္တာေရ။ ျဖစ္တာေတာ႕ ႏွစ္ပတ္ေလာက္ရွိၿပီ။ အစ ကကိုယ္႕ဖာသာျပန္ထည္႕လိုက္တာဝင္သြား တယ္။ ၿပီးေတာ႕ ျပန္ကြ်ံတယ္။ အဲဒီလို ကြ်ံလိုက္ထည္႕လိုက္လုပ္ေနတာ ၃ ခါရွိ ၿပီ။ ဒီတစ္ခါေတာ႕ ဘယ္လိုမွထည္႕လို့မရ ေတာ႕ဘူး"
သူ့စကားကိုဇင္က ၿငိမ္၍ နားေထာင္ေနမိသည္။
"ကြ်န္မအခုထြက္လာရင္ အခ်ိန္ တစ္နာရီခြဲေလာက္ၾကာမွ ေဒါက္တာ႕ဆီ ေရာက္မွာမို့ႀကိဳၿပီးဖုန္းဆက္တာပါ။ ေန့ လည္ထမင္းစားနားခ်ိန္နဲ့နီးသြားမလားလို့"
"ရပါတယ္။ မႏြယ္လာရတဲ႕ခရီးက ေဝးတာကိုး၊ အားမနာပါနဲ့"
တစ္နာရီခြဲေလာက္အၾကာမွာ မႏြယ္ ေရာက္လာပါသည္။ မႏြယ္၏ ေၾကာင္ကို ၾကည္႕လိုက္ေတာ႕ စအိုကြ်ံနာက အတန္ ငယ္ရွည္လ်ားေနသည္ကိုေတြ႔ရသည္။ အ ျပင္သို့ထြက္ေနေသာ အစိတ္အပိုင္းမွာ နီ ညိဳေရာင္ျဖစ္ေနၿပီး အဆမတန္ေရာင္ေန သည္။
"စျဖစ္ကတည္းက လာလိုက္ေရာ ေပါ႕မႏြယ္ရယ္။ အခုေတာ႕ အပ္နဲ့ထြင္းရ မယ္႕ေနရာမွာ ပုဆိန္နဲ့ ထြင္းရေတာ႕မယ္။ ေမ႕ေဆးေပးၿပီး ႐ိုး႐ိုးျပန္သြင္းလို့မရေတာ႕ ဘူး။ ဗိုက္ခြဲၿပီး အထဲကေန အူမႀကီးကို ဆြဲရမွာ" "ဟုတ္ပါတယ္။ ေဒါက္တာရယ္၊ ေဒါက္တာသိတဲ႕အတိုင္းပဲ။ မႏြယ္က အေဝးကလာရတာဆိုေတာ႕"
မႏြယ္က စကားတစ္ဝက္တစ္ပ်က္ ႏွင္႕ရပ္ထားလိုက္သည္။ ေဒါက္တာဇင္ သည္ ေအာ္ပေရးလုပ္ရန္ျပင္ဆင္ရင္း စအို ကြ်ံနာအေၾကာင္းကို မႏြယ္အားရွင္းျပေန မိပါေတာ႕သည္။
ေခြးကေလးေတြကို ဘယ္လိုကုသလို႔ရမလဲ ဆရာမရွင့္
ReplyDelete